Geen kuiken meer, exoten

Op 1 mei 's ochtends nog aanwezig, op 2 mei 's avonds niet meer. Het kuiken van de Nijlganzen is weg, het ganzenpaar is ouder-af. Oorzaak? Onbekend: het kan een snoek zijn, of een kraai (kraaien in de buurt hebben ook jongen). Het kuiken kan ook een natuurlijke dood zijn gestorven.

kuikenloos, rust

In de vijver zitten echt grote snoeken, vorig jaar was er één van ruim een meter gevangen (en teruggezet). Zo'n snoek zou met gemak een ganzenkuiken kunnen wegslikken. Ook kraaien vangen regelmatig jonge eenden weg, soms plukken ze het nog op het dak van de muziektent.
De Nijlgans wordt in de vogelaarswereld beschouwd als een exoot. Eigenlijk is de vijver helemaal een verzamelplaats van exoten. In de eerste plaats zwemt er een forse steur rond. Vast een keer uitgezet door iemand die toch een kleinere vijver bleek te hebben dan hij dacht. De steur groeide uit zijn vijver. Hij overleeft al enkele jaren. Onderstaande foto is van elders, maar de steur is vergelijkbaar met die in de villaparkvijver. De steur van de foto is minder gehavend, de Velpse wordt nog wel eens gevangen.

steur gevangen

Een andere exoot is een roodwangschildpad. Op de eerste zonnige dag van het jaar kwam hij weer boven water (letterlijk) om te zonnen. De laatste dagen zit hij regelmatig in de zon, meestal op de punt van het eiland. Bij onraad duikt hij snel weg, maar hier poseerde hij even:

Roodwangschildpad in het zonnetje

De laatste vaste exoten zijn drie loopeenden, vermoedelijk ook door iemand de vrijheid gegeven. Het zijn drie mannetjes, maar wel erg gefrustreeerde. Ze kunnen namelijk niet vliegen, hun vleugels zijn klein, hun lijf wat langer en ze lopen meer rechtop dan een gewone eend. Als ze eens een vrouwtje willen benaderen moeten ze dus in stevige pas erop af. Meestal is het vrouwtje er niet van gediend en ze vliegt weg. Daar heb je als loopeend geen remedie tegen...

Het driemanschap loopeend

Afgelopen avond was de dodenherdenking bij het monument in het Villapark. Professor Arnold Heertje hield een toespraak in de Parkstraatkerk, Panta Rhei vocaal zong mooi (en met de zaal) en bij het monument was grote opkomst. Bij de twee minuten stilte was het enige geluid van de fontein.