Witte Wintergasten

Je ziet ze het gehele jaar nauwelijks, maar nu zijn ze er weer, de kokmeeuwen. ;
's Winters zoeken ze de bebouwde omgeving op, om een hapje mee te pikken van het voedsel dat er te vinden is. Ze hebben daarbij zo hun eigen tactieken. Zo vlogen er vanochtend enkele boven een vaste plek op het water, tot een daar vissende aalscholver opdook, met een vis in zijn snavel. Normaal werkt de aalscholver hem naar binnen door zijn kop achterover te gooien en de vis naar binnen te laten glijden. Daar hoopten de kokmeeuwen op en ze begonnen met duikvluchten op de aalscholver. Die moest dus zijn prooi laag houden en hij werkte de vis met kleine rukjes naar binnen.

Kokmeeuwen zijn weer op bezoek

Hoe gaat het ondertussen met de nijlganzen? De drie jonge ganzen zijn met stille trom vertrokken. Er waren geen heftige vechtpartijen nodig, gisteren waren ze gewoon weg. Dat ligt anders met het nieuw aangekomen paar. Het lijkt erop dat ze hun zinnen op deze vijver hebben gezet en dat laten ze merken. Ze zitten gezellig op het dak van de muziektent en scharrelen door de nieuwe beplanting op het eiland. Het oude paar doet geen pogingen hen weg te jagen; sterker nog, als de nieuwe ganzen hun richting op komen lopen ze weg. Ze zitten vaak met hun kop in de veren.

Het oude paar op de voorgrond, het nieuwe paar  (links) is wat schuwer en loopt weg voor de fotograaf 

Ook de blauwe reiger zien we nu vaker.

De beuken in hun herfstkleur

Van wie is de vijver?

Hoe kun je Nijlganzen uit elkaar houden? Hun verenkleed is vrijwel hetzelfde, dus dat valt niet mee. Er zijn kleine verschillen tussen individuen, vooral te zien als er twee naast elkaar staan. Maar er is een duidelijker manier. Tal van organisaties / personen zijn actief ganzenringers en -waarnemers. Ganzen werden vroeger geringd met een kleine metalen ring. Als de gans dan (dood) werd gevonden werd dat geregistreerd en je wist welke gans waar geringd werd en waar hij dood was gegaan. Ongeveer 10% van de geringe ganzen wordt zo teruggemeld, vooral door jagers. Mooier is de afleesbare ring. Soms worden ganzen om de hals geringd (zie foto) en soms aan de poten. (Bron van de foto's www.geese.org ) Soms wordt de halsband ook uitgerust met een GPSlogger;

Kolganzen met halsring

Zwatbuikrotgans met pootringen

De Nijlganzen bij Arnhem worden ook geringd, met witte en gele pootringen en zo zijn ze te herkennen, via geese.org.

Dank zij deze ringen is nu de historie van de Nijlganzen om de vijver duidelijk. Daarvoor moet eerst de codering van de ringen worden uitgelegd. Altijd wordt eerst de ring om de linkerpoot benoemd, en daarvan eerst de kleur (geel -Y en wit-W) en dan de letter of het cijfer. Daarna komt de rechterring, op dezelfde manier. Het oorspronkelijke paar Nijlganzen is een man met code YOWA (dus een gele ring links met een O en een witte ring rechts met een A) en een vrouw met alleen een metalen ring (code 8021587) en een kromme poot. De man is in 2004 geringd aan deze vijver en wordt sinds 2011 steeds hier waargenomen. De vrouw is in 2008 geringd in Angerenstein. Ze is sinds 2004 partner van YOWA. Hun laatste jongen zijn er nog bij, hun ringen zijn al in een eerder bericht genoemd. Toen de man enige tijd weg was kwamen twee nieuwe Nijlganzen poolshoogte nemen om te bezien of de vijver iets voor hen zou zijn. Ze dreigden tegen de vrouw, maar die liet zich niet wegjagen. Enkele dagen later was man YOWA weer terug.
Een van de nieuwe ganzen heeft ook pootringen: W0Y3 (tweede is een nul). Op geese.org kun je zien waar hij werd waargenomen. Geringd in 2011 in het Huygenspark, vervolgens veel rondgezworven: Erlecom, Lathum, Velperwaarden, Bergerden, Westervoort, Nu dus samen met een ongeringde partner in de vijver van het Villapark. De territoriumdrift bij het oude paar is nog niet aanwezig (ze jagen immers hun jongen ook nog niet weg), het is een soort gewapende vrede.

De familie Nijlgans herenigd, de moeder in het midden

De nieuwe Nijlganzen zijn erg op hun hoede, ze zijn duidelijk geen mensen gewend.

W0Y3 met partner

Alles rustig?