zondag 27 oktober 2013

Vechtscheiding

De herfst is in volle gang. Bladeren verkleuren en vallen af en de tamme kastanje heeft haar vruchten afgeworpen. Het is een erg goed mastjaar, in het Beekhuizense bos hebben de zwijnen een rijke herfst. Onder de tamme kastanjes liggen veel kastanjeschillen en varkenskeutels. Maar zelfs daar is zo'n overvloed dat er voor de menseljke liefhebbers genoeg overblijft. Onder de tamme kastanje aan de noordkant van de vijver lopen ook regelmatig volwassenen en kinderen te rapen, maar na dit weekeinde zal het wel gedaan zijn. Ze zijn er allemaal uitgewaaid.
De tamme kastanje heeft een vruchtbaar jaar

De natuur verandert elk jaar, maar de veranderingen bij de nijlganzen zijn ingrijpender. Normaal worden de jongen, als ze eenmaal volgroeid zijn, weggejaagd. Nu ging het anders. Al wekenlang is vader nijlgans weg. De moeder bleef met de drie inmiddels vliegvlugge jongen achter. Omdat het nestelgedrag over was werd het rustiger voor de andere eenden. Ze werden niet meer weggejaagd en kunnen overal hun gang gaan. Dat doen ze dan ook.

Moeder de gans (tweede van rechts) met haar jongen (alle een gele en een witte pootring)
Een week geleden was op zaterdag de vader weer terug, te herkennen aan zijn pootringen. We zagen hem niet lang, hij liep wat rond bij de anderen, maar het was niet bepaald een hartelijk weerzien. Er werd wat over en weer gedreigd en even later was hij weg.
Gisteren was het ernstiger. Al vroeg was er onrust, druk gesnater van de ganzen en dreiggedrag, te herkennen aan de witte vleugelstukken die worden getoond. Er waren zes ganzen te zien. Drie hielden zich wat afzijdig (de jongen), maar twee andere (vader en een ongeringde gans) probeerden er één (de moeder) te verjagen. Waar ze ook zat, daar kwamen de andere twee aangevlogen, zeer intimiderend. Het lijkt er op dat de vader met een nieuwe partner terug wil komen en zijn oude terrein wil heroveren. Een vechtscheiding.
Vandaag waren alleen de jongen bij de vijver te zien.... (Wordt vervolgd).

De drie jongen, rustend.