Ze zijn maanden weggeweest, maar gisteren waren ze terug: poedelend en spartelend, duikend en spetterend: de mandarijneenden. Gedurende het broedseizoen gaan ze weg: de vijveromgeving is geen goede broedgelegenheid. Ze broeden hoog in bomen, maar de bomen om de vijver staan hen niet aan.
Het is een eendje dat in de 18e eeuw uit Oost-Siberië, en Oost-Azië is geïmporteerd en als siereend werd en wordt gehouden. Losgebroken en losgelaten exemplaren kunnen goed overleven en de in het wild levende exemplaren kunnen zich goed handhaven. In China en Korea zijn ze inmiddels een bedreigde diersoort, in China geldt een exportverbod. Vooral het mannetje is erg opvallend, veelkleurig, met oranje "vlaggen" aan zijn vleugeleinden.
 |
| Na het badderen gaan de mandarijneenden aan land |
 |
| Even bijkomen en toilet maken |
Nu, half augustus, komen ze weer naar de vijver. Gisteren waren er vijf, soms zijn er meer, soms minder. In de zomer, bij de rui, verliest het mannetje zijn opvallend gekleurde veren. Hij lijkt dan erg op het vrouwtje. Ik sprak wel eens iemand die dacht dat alle mannetjes in de zomer weg waren. In de loop van het najaar komen de opvallende kleuren weer terug, net zoals zijn snavel weer veel roder wordt.
Nu is het nog niet zo ver, de vrouwtjes zijn te herkennen aan een blauwe vleugelpunt.
(bronnen:
Landelijk InformatieCentrum Gezelschapsdieren en
vogelvisie )
 |
| Even het gras proeven |
Nijlganzen
De jonge nijlganzen zijn onderhand pubers. Ze hebben hun dons verruild voor veren en zijn inmiddels zo groot dat de snoeken geen echt gevaar meer vormen. Als ze rennen gebruiken ze hun vleugels al, maar echt vliegen is er nog niet bij. Ze kwamen gisteren even poseren voor een fotosessie.
 |
| De pubers op de voorgrond, de ouders achter |
 |
| Nog een klein beetje dons op de kruin |
 |
| De vader wakend, de jongen nieuwsgierig |
Ze zullen gauw gaan vliegen.....
